Endişe! Korku! Panik! Ve Sonucunda ANKSİYETE!
![]() |
http://www.abifox.com |
Ben hastalıkla iç içe yaşayan biri olarak konuyla alakalı tecrübelerimden bahsedeyim biraz. Öncelikle bu durumu geceleri uyuyamama sorunumun, son dönemlerde fazlasıyla artmasıyla bir gariplik olduğunu sezdim. Bu durumun üzerine bir süre kendimi gözlemledim, gün içinde ya da gece neler hissettiğimi daha ayrıntılı gözlemlemeye başladım. Fark ettim ki gün içinde herhangi bir toplu taşıma aracı veya şahsi araç içerisinde yapılan en ufak bir sürat, yolda yürürken arkamdan yürüyen insanın biraz olsun yakınlaşması ve aradaki mesafenin azalması, yalnız kaldığımda hiçbir şey ile mücadele edememe korkusu sebebiyle yalnızlıktan kaçma, bir anda modumun olduğundan tam tersine dönmesi gibi durumlar karşısında hayata dair ciddi endişelere kapılıyorum. Örneğin; bir otobüs viraja aslında normal bir hızla girdiğinde bile, kafanızda korkunç senaryolar üretebilme yetisine sahip oluyorsunuz bu hastalıkla birlikte.
Anksiyete bozukluğunun kendini göstermek için hazırlandığı, günün en kötü dilimi gece oluyor aslında. Olmayan ama kendinizin ürettiği birçok ses ile, hayatınızın hiç iyiye gitmeyeceği düşüncesi ile, yapmış olduğunuz bütün hataları bir kitap okuyormuş gibi aklınızın içinde okumaya başlamanız ile o güzelim uykulara veda ediyorsunuz bir nevi.
Bütün bu gözlemlerin sonunda bir uzmana danışmanın bir şey kaybettirmeyeceğini düşünerek öylesine bir randevu aldım Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesinden, beklediğimden çok daha fazla ilgi ile karşılandığımı söyleyebilirim. Durumdan bahsettiğim zaman tam olarak tahmin ettiğim teşhis kondu ve ilaca başladım. Zedprex adlı ilaç ile tahminimce psikolojik bir etkiyle biraz daha iyi hissetmeye başladığımı söyleyebilirim. Ara sıra can sıkıcı şekilde davetsiz bir misafir gibi ansızın teşrif etse bile başa çıkmayı öğrendim.
Doktora gitmeden önce internet üzerinden yaptığım araştırmalarda ki belirtiler ile kendimde keşfettiğim belirtileri denkleştirdiğimde, kendi teşhisimi koymuştum ancak yine de bir uzmana danışmak istedim ki sonuç şaşırtmadı. Kendinizde olması gerektiğinden daha fazla endişe ya da bahsettiğim gibi belirtiler gözlemliyorsanız bir danışın derim. Benim kendime teşhisi önden koyabilmeme yardımcı olan yazılar gibi bu yazının da sizi bir an önce bu durumdan çekip çıkmanıza yardımcı olmasını diliyorum.
Şimdiden geçmiş olsun! :)
Yorumlar
Yorum Gönder